Rrëzimi i qeverisë Bayrou vjen në një moment kritik për Francën, me borxhin publik që ka arritur 114% të PBB-së. Kryeministri i rrëzuar paralajmëroi se vendi po humb lirinë ekonomike për shkak të varësisë nga kreditorët. Pavarësisht paralajmërimeve të tij, shumica parlamentare e hodhi poshtë planin për shtrëngime buxhetore. Presidenti Macron përballet tani me sfidën e gjetjes së një qeverie të re në një parlament thellësisht të ndarë
(AP) - Franca po përballet me një tjetër krizë politike pas mocionit të mosbesimit ndaj qeverisë së kryeministrit François Bayrou, i cili u rrëzua nga legjislativi të hënën me 364 vota kundër dhe 194 pro. Ky zhvillim e detyron presidentin Emmanuel Macron që të kërkojë për të katërtën herë brenda një viti një kryeministër të ri, në një klimë të thellë polarizimi politik dhe pa një shumicë të qëndrueshme në Asamblenë Kombëtare.
Bayrou, i emëruar në dhjetor të vitit të kaluar, synoi të siguronte përkrahjen për një program kursimesh buxhetore, në përpjekje për të frenuar borxhin publik të vendit. Por thirrja për votëbesim u shndërrua në një kundërsulm të organizuar nga blloqet e majta dhe të djathta ekstreme, të cilat e përdorën momentin për ta rrëzuar qeverinë e tij të pakicës.
Qeveri e përkohshme dhe kërkimi për një tjetër kryeministër
Zyra e presidentit konfirmoi se Macron do të pranojë dorëheqjen e qeverisë Bayrou ditën e martë dhe se emërimi i një kryeministri të ri do të bëhet “në ditët në vijim”. Deri atëherë, qeveria e tanishme do të vijojë detyrën në mënyrë teknike.
Rrëzimi i Bayrou vjen pas largimit të Gabriel Attal në shtator 2024 dhe shkarkimit të Michel Barnier në dhjetor të po atij viti, duke e lënë Macronin sërish në pozitën e vështirë për të gjetur një figurë që mund të ndërtojë konsensus në një parlament të fragmentarizuar, ku asnjë bllok nuk gëzon shumicë absolute.
Pasojat e një lëvizjeje të gabuar
Kriza aktuale rrjedh nga vendimi i papritur i Macronit për të shpërndarë Asamblenë Kombëtare në qershor 2024 dhe për të thirrur zgjedhje të parakohshme – një bast politik që synonte fuqizimin e aleancës së tij centriste pro-evropiane. Por rezultati solli një parlament të ndarë, me blloqe që nuk kanë mjaftueshëm fuqi për të qeverisur, por që, të bashkuara, mund të rrëzojnë çdo përpjekje të presidentit për të formuar qeveri stabile.
Në fjalimin e tij të fundit para votimit, Bayrou pranoi se vendimi për të kërkuar votëbesim ishte i rrezikshëm, por argumentoi se situata financiare e vendit kërkonte veprime të guximshme. Ai e përshkroi borxhin publik si një “hemorragji të heshtur, të padukshme dhe të padurueshme.”
Tensionet ndërkombëtare dhe pasiguria e brendshme
Kriza e brendshme politike po ndodh në një moment të vështirë për Francën në arenën ndërkombëtare, ndërsa vendi përballet me sfida si buxheti shtetëror, luftërat në Ukrainë dhe Gaza, dhe pasiguria për shkak të politikave të paparashikueshme të presidentit amerikan Donald Trump.
Përkundër vështirësive të brendshme, Macron mbetet figurë qendrore në politikën e jashtme franceze dhe në marrëdhëniet evropiane, si dhe komandant suprem i ushtrisë bërthamore të vendit. Megjithatë, brenda kufijve të Francës, fuqia e tij politike është gjithnjë e më e cënuar.